 |
Data urodzenia | 1868-00-00 | |||
| Miejsce urodzenia | Siedlce | ||||
| Data śmierci | 1938-11-23 | ||||
| Miejsce śmierci | Warszawa | ||||
| Pseudonimy i kryptonimy |
|
||||
| Powiązania | ID: psb.24583.1 |
||||
| VIAF ID | 16146066 | ||||
| Warianty nazwisk | Przewoska; Przewóska-Helja; | ||||
|
Domena publiczna: |
TWÓRCZOŚĆ
Aleksander Kraushar: Warszawa nowożytna, „Bluszcz”, 1915, nr 17, s. 133-134.
Chryste, O Chryste… Na Polską Macierz Szkolną, [W:] "Jednodniówka" 3 maja 1917, Warszawa, 1917, s. 37.
Dobre i złe sugestie. (Bankructwo przeżytych haseł. Brzaski odrodzenia. Reakcja na korzyść idealizmu), „Głos”, 1891, nr 15, s. 174.
Dziejowa prawda Polski: zarys nowego komentarza do dziejów ducha polskiego, Warszawa, "Księgarnia Polska", 1927.
900-lecie koronacji Crobrego, „Harcerz”, 1925, nr 18, s. 3-5.
Eliza Orzeszkowa i jej stanowisko w ruchu kobiecym, „Świat Kobiecy”, 1905, nr 1, s. 1-3; nr 2, s. 13-14; nr 3, s. 25-26; nr 4, s. 37-39; nr 5 s. 49-52.
Eliza Orzeszkowa w literaturze i w ruchu kobiecym: zarys syntetyczny, Lwów, nakł. Księgarni H. Altenberga 1906.
Eliza Orzeszkowa w literaturze i ruchu kobiecym: zarys syntetyczny, Wyd. 2., Kraków, nakł. Księgarni Ludowej K. Wojnara, 1909.
Eliza Orzeszkowa w literaturze i w ruchu kobiecym: zarys syntetyczny: list jubilatki, Lwów, Księgarnia H. Altenberga 1906.
Eliza Orzeszkowa w literaturze i w ruchu kobiecym: zarys syntetyczny. List jubilatki, Wyd. 2., Kraków, "Księgarnia Ludowa K. Wojnara", 1909.
Ellen Key w świetle postępowych dążeń ruchu kobiecego oraz reformy wychowawczej. Studium syntetyczne, „Bluszcz”, 1906, nr 42, s. 503–505; nr 43, s. 516.
Ellen Key w świetle postępowych dążeń ruchu kobiecego oraz reformy wychowawczej. Zarys syntetyczny, „Bluszcz”, 1907, nr 1, s. 8–9; nr 2, s. 17–18; nr 3,
s. 30–31; nr 4, s. 40–41; nr 6, s. 61–62; nr 7, s. 73–74; nr 20, s. 213–214; nr 21, s. 225–226; nr 24, s. 268–270; nr 32, s. 357–358; nr 33, s. 369; nr 35, s. 391; nr 36, s. 404; nr 41, s. 462–464; nr 42, s. 474–475; nr 43, s. 483–485.
Fryderyk Nietzsche jako moralista i krytyk: studyum filozoficzne, Warszawa, H. Cohn, 1894.
Idea polska w wychowaniu, „Bluszcz”, 1914, nr 27, s. 289–290; nr 28, s. 302–303; nr 29, s. 314–316.
Intuicja kobieca w świetle nowej wiedzy, „Głos”, 1892, nr 44, s. 518.
Jadwiga Łuszczewska (Deotyma) i jej salon literacki, „Rzeczpospolita”, 1928, nr 315.
Kato: powieść współczesna. Cz. 1, wspołaut. L. Godlewska, Lwów, [s.n.], 1912.
Liga obrony moralności, „Bluszcz”, 1924, nr 45, s. 829.
Ludwika Bouffałówna, „Bluszcz”, 1913, nr 12, s. 123.
Mieczysław Geniusz: dzieje żywota: (z kart pamiętnikowych): z lat wojny, Warszawa, F. Hoesick, 1937.
Między nami, „Świat Kobiecy”, 1905, nr 35 str. 406-408.
Miłość i małżeństwo. (Postulaty reformy obyczajów), „Bluszcz”, 1909, nr 8, s. 79-80; nr 9, s. 90-92; nr 11, s. 116; nr 12, s. 126-127; nr 13, s. 139; nr 14,
s. 152–153; nr 18, s.195-196.
Na dobie, „Bluszcz”, 1903, nr 50, s. 593-594; nr 51, s. 601-602.
Na Passy u Duchińskich, „Tygodnik Mód i Powieści”, 1910, nr 2, s. 12-13.
Nasza Jubilatka: profil duchowy, „Bluszcz”, 1914, nr 12, s. 121-122.
Nie zginęła i nie zginie… . Mazurek Zmartwychwstania. (na nutę: „Jeszcze Polska nie zginęła"), „Harcerz”, 1925, nr 18, s. 1-2.
Nowe słowo ruchu kobiecego. Zarys syntetyczny, „Bluszcz”, 1905, nr 23, s. 260–261; nr 24, s. 273-274; nr 25, s. 284–286; nr 26, s. 295-296;
nr 27, s. 309–310.
O czytelnictwo ludowe, „Bluszcz”, 1914, nr 26, s. 283–284.
O ideę Krasińskiego: zarys syntezy, „Bluszcz”, 1913, nr 5; nr 7-9; nr 13; nr 15; nr 17-18; nr 22; nr 25-26; nr 29-30; nr 32.
O idei ruchu kobiecego w świetle idei postępu, „Nowe Słowo”, 1904, nr 23, s. 531–535.
O idei życia towarzyskiego, „Rodzina i Szkoła”, 1904, Nr 13-16, s. 212-216.
O Janie Kasprowiczu: słowo wspomnienia, „Gazeta Poranna”, 1926, nr 214.
O kobiecie amerykańskiej, „Bluszcz”, 1903, nr 7, s. 80-81.
O nauczycielkach robót, „Bluszcz”, 1905, nr 16, s. 179.
O teozofię, „Bluszcz”, 1912, nr 19, s. 221-222.
Odczyty historyczne, [Sprawozdanie z odczytu Aleksandra Kraushara "Warszawa za czasów Stanisława Augusta"], „Bluszcz”, 1913, nr 46, s. 510-511. Odrodzona szkoła, „Bluszcz”, 1914, nr 37–38, s. 368–369.
Odsiecz Wiedeńska w poemacie Deotymy, „Kurier Warszawski”, 1933, nr 355.
Polska i jej twierdze bytu. Skład zasad narodowej samowiedzy twórczej, Wyd. Jubileuszowe, Katowice, Redakcja „Odrodzenia”, 1923.
Polska wobec burzy, [Z pism politycznych Zygmunta Krasińskiego], „Kurier Warszawski”, 1915, nr 52, s. 3.
Polski mickiewiczowskiej drogowskazy, „Bluszcz”, 1897, nr 18.
Poradnik dla matek. Przyrodolecznictwo, „Bluszcz”, 1914, nr 22, s. 235–236.
Przygody Marynki Wojnikówny na warszawskim bruku: powiastka, Warszawa, Księgarnia Krajowa Konrada Prószyńskiego i Gazeta Świąteczna, 1888. Przygody Marynki Wójnikówny na warszawskim bruku: powiastka, Wyd. 2., Warszawa, K. Prószyński, 1895.
Rola Polki w odbudowie Polski Zjednoczonej, „Bluszcz” 1922, nr 13, s. 100-102.
Sursum corda, przedm. J. Kotarbiński; sylwetka autorki Z. Dębicki. Warszawa, Dom Książki Polskiej, [1932].
Ś. p. Józefa Sawicka (Ostoja), „Kurier Warszawski”, 1920, nr 358, s. 3.
Ś. p. Mieczysław Geniusz, „Tygodnik Ilustrowany”, 1921, nr 2, s. 30.
Ś.p. Władysława Nidecka, „Bluszcz”, 1914, nr 20, s. 215.
Tragizm geniuszów, „Kurier Warszawski”, 1930, nr 4.
Twierdze Syonu, „Przegląd Narodowy”, 1914, nr 5, s. 516–523.
Twórczość Elizy Orzeszkowej. Przyczynek do kwestionariusza, „Przełom”, 1911, nr 13–16, s. 20–27; nr 17–18, s. 11–20.
W nieskończoność, Wyd. 2., Warszawa, [s.n.], 1911.
W Przyszłość. Kobieta przełomowa, „Bluszcz”, 1909, nr 16, s. 169–170; nr 17, s. 181–182;
W Przyszłość. Kobieta – reformatorka, „Bluszcz”, 1909, nr 48, s. 525–526.
W Przyszłość. Kultura człowieka etycznego, „Bluszcz”, 1909, nr 3, s. 21-22; nr 4, s. 34-35.
W Przyszłość. O prawa obywatelskie, „Bluszcz”, 1911, nr 10, s. 97–98.
W Przyszłość. (dokończenie) „Bluszcz”, 1911, nr 11, s. 106–108.
W Przyszłość. Odrodzeńcy, „Bluszcz”, 1910, nr 13, s. 137.
W Przyszłość. Przełomowcy, „Bluszcz”, 1909, nr 27, s. 289-290; nr 28, s. 301-302.
W Przyszłość. Rutyna w szkole, „Bluszcz”, 1911, nr 16, s. 157–158.
W Przyszłość. Szlakami postępu, „Bluszcz”, 1909, nr 43, s. 469-470.
W Przyszłość. W obronie prawa moralnego, „Bluszcz”, 1911, nr 5, s. 45–47.
W Przyszłość. Wynaturzeńcy, „Bluszcz”, 1909, nr 10, s. 101–102.
W sprawie kobiecej, „Bluszcz”, 1902, nr 29, s. 340.; nr 30, s. 353.
Wawelski dzwon, Warszawa, [s.n.], 1915.
Wiec w sprawie dziatwy poznańskiej, „Bluszcz” 1907, nr 16, s. 174–175.
Wskazania polityczne Zygmunta Krasińskiego, „Rzeczpospolita”, 1929, nr 53.
Wspomnienie, „Świat Kobiecy”, 1905, nr 37, s. 425-427.
Wychowanie jako szkoła życia, zarys syntezy, „Bluszcz” 1914, nr 23, s. 245–246; nr 24, s. 257–258; nr 25, s. 269–270.
Wykłady filozoficzne: kurs doktora filozofii Artura Chojeckiego, „Bluszcz”, 1913, nr 52, s. 582-583.
Z nowych dni: syntetyczny zarys końca wieku, Warszawa, A. G. Dubowski, 1901.
Z duchowego testamentu Elizy Orzeszkowej, „Bluszcz”, 1910, nr 24, s. 256-68.
Z nowych placówek, „Bluszcz” 1913, nr 27, s. 300–301.
Z postępem, „Bluszcz”, 1914, nr 10, s. 97–98.
Z postępem, „Świat Kobiecy”, 1905, nr 36, s. 416–418.
Z postępem. Nowe metody wychowania moralnego, „Bluszcz”, 1912, nr 47, s. 521–522.
Z postępem. O duszę kobiety, „Bluszcz”, 1912, nr 52, s. 585–586.
Z postępem. Szkoła a życie, „Bluszcz”, 1912, nr 38, s. 427–428.
Z postępem. Szkoły nowego typu, „Bluszcz”, 1912, nr 32, s. 359–360.
Z życia dzisiejszej studentki, „Życie”, 1891, nr 11, s. 166-168.
Z życia Miecz[ysława] Geniusza, „Gazeta Warszawska”, 1920, nr 325.
Z życia nauczycielki, „Bluszcz”, 1900, nr 35, s. 277-279; nr 36, s. 283-285.
Z. Krasiński w perspektywie 75-lecia zgonu, „Kurier Warszawski”, 1935, nr 62.
Inne
Apel pisarzy polskich do Ministra W. R, i O . P., „Świat”, 1937, nr 52, s. 24-25.
Posiedzenie protestacyjne przeciw nowej pisowni w Tow. Literatów i Dziennikarzy w Warszawie 18 listopada 1937, „Świat”, 1937 nr 52, s. 23.
Protest [W związku z przybierającą co raz wymowniejszy wyraz ogólną niechęcią do ostatniej reformy ortograficznej, niżej podpisani literaci, publicyści i dziennikarze wyrażają przeciw niej zdecydowany...], „Świat”, 1937, nr 23, s. 9.
Z za kulis literatury. [Dokumenty do sprawy poprawy bytu autorów], „Myśl Narodowa”, 1923, nr 16, s. 6-9.
Zjednoczenie autorów. [Powołanie Związku Zawodowego Literatów], „Sfinks”, 1909, T. 6, s. 48-59.
Tłumaczenia
Šmilovský A. V., Filozof starogórski: powieść, Warszawa, [s.n.], 1900.
Světlá K., Ostatnia pani Głogowska: powieść z drugiej połowy XVIII-go stulecia, Warszawa, [s.n.], 1903.
Světlá K., Z naszych walk i bojów; Oczarowana: powieści czeskie, Warszawa, [s.n.], 1900.
BIBLIOGRAFIA
Bołdyrew A., Falkowska J., Koncepcje nowoczesnego wychowania społeczno-moralnego w Królestwie Polskim na przełomie XIX i XX wieku, „Lubelski Rocznik Pedagogiczny”, 2022, T. 41, z. 4, s. 7-21. DOI: 10.17951/lrp.2022.41.4.7-21
Daszyńska Z., M. Cz. Przewóskiej „Fryderyk Nietzsche jako moralista i krytyk. Studium filozoficzne”, „Niwa” 1894, nr 18, s. 430–431.
Dębicki Z., [Incipit] Działalność literacka i publicystyczna…, [W:] Sursum corda, przedm. J. Kotarbiński; sylwetka autorki Z. Dębicki. Warszawa, Dom Książki Polskiej, [1932], s. 10-11.
Dufrat J., Dyskusje wokół "nowego typu kobiety-obywatelki" w Drugiej Rzeczypospolitej, [W:] Procesy socjalizacji w Drugiej Rzeczypospolitej 1914-1939: zbiór studiów, red. A. Landau-Czajka, K. Sierakowska, Warszawa, Instytut Historii PAN, 2013, s. 105-121.
Dzhabagina A., Czytelniczki Nietzschego i ich głosy w pierwszych sporach o "Wiedzę radosną" : Maria C. Przewóska i Zofia Daszyńska-Golińska : co czytały autorki?, [W:] Czytanie : kobieta, biblioteka, lektura, red. A. Zawiszewska, A. Galant, Szczecin, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2015. s. 175-191.
Gawin M., Spór o równouprawnienie kobiet: (1864-1919), Warszawa : Instytut Historii PAN, 2015.
Gęsikowska K., „Wyższa kultura duchowa”: program i działalność Polskiego Towarzystwa Teozoficznego na Śląsku Cieszyńskim (1919-1931), Katowice, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2021.
Kończyc T., Ś.p. Maria Czesława Przewóska, „Kurier Warszawski”, 1938, nr 326, s. 24-25.
Limprechtówna A., Marja Czesława Przewóska o kobiecie, „Bluszcz”, 1924, nr 19, s. 281-282.
Maria Czesława Przewóska (1868-1938), [W:] Zapomniane głosy: krytyka literacka kobiet 1894-1918. T. 1, Wybór tekstów, oprac. A. Wydrycka, Białystok, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2006, s. 96-102.
Prażmowska T., Maria Czesława Przewóska: (sylwetka moralna), „Bluszcz”, 1911, nr 22, s. 231-232.
Polskie tradycje ezoteryczne 1890-1939. T. 1, Teozofia i antropozofia, red., M. Rzeczycka, I. Trzcińska, Gdańsk, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2019.
Sadlik M., „Największym pariasem rodu ludzkiego jest kobieta chrześcijanka” (?) Kościół i religia w dyskursie emancypacyjnym". Przegląd Humanistyczny”, 2023, vol. 67, no. 2(481), s. 11-22. DOI: 10.31338/2657-599X.ph.2023-2.1
Skręt R., Przewóska Maria Czesława (1868-1938), [W:] Polski słownik biograficzny, T. 29, Wrocław, Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1986, s. 36-38.
Słownik pseudonimów pisarzy polskich XV w. - 1970 r., T. 4, A-Ż., red. E. Jankowski. Wrocław, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 562.
Walewska C., Wspomnienia i refleksje: z powodu jubileuszu M. Cz. Przewóskiej, „Bluszcz”, 1924, nr 38, s. 667.
Zawiszewska A., Między Młodą Polską, Skamandrem i Awangardą : kobiety piszące wiersze w dwudziestoleciu międzywojennym, Szczecin, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2014.
Autorka biogramu:
 |
| Domena publiczna: Z: W nieskończoność, Wyd. 2., Warszawa, [s.n.], 1911. |
| Szukaj w Archiwach: Przewóska Maria Czesława /pseudonim: Helia/ - literatka |
