Łuskina Ewa

 

EŁ Data urodzenia       1879-09-10
Miejsce urodzenia       Kraków
Data śmierci       1942-10-03
Miejsce śmierci       Kraków
Pseudonimy i kryptonimy       E.; E.Ł.; Ewa Ł.; Ł.
Powiązania       ID: psb.16260.1
VIAF ID       84430422 
         
         
Z: Bury A., Ewa Łuskina - zapomniana literatka.
Kraków [Magazyn], 1989, nr 2, s. 55.
         

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Polska pisarka i publicystka, której lata najbardziej wzmożonej aktywności literackiej przypadają na okres Młodej Polski. Była córką Włodzimierza Łuskiny i Wiktorii Eufemii z Greków. Dzieciństwo Łuskiny upłynęło w czasie fascynacji jej ojca malarstwem historycznym. Włodzimierz Łuskina, po krótkim pobycie we Francji, uznany za szpiega, wraca do Polski. W 1894 roku umiera na gruźlicę, pozostawiając córkę i żonę praktycznie bez środków do życia.Łuskina otrzymała jedynie klasztorne wykształcenie. Nigdy nie uczęszczała do innej szkoły, nie przekroczyła też progu otwierającego się wówczas dla kobiet Uniwersytetu. Wszystko, co stworzy, będzie owocem jej samodzielnego zdobywania wiedzy. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych Łuskina podejmuje pracę w Krakowskim Towarzystwie Rolniczym, często wykonując również prace zlecone przez sekretariat ekonomisty oraz prawnika, Rogera Battagli.
Ewa Łuskina literacko zadebiutowała w 1898 roku w konkursie na nowelę ogłoszonym przez krakowskie „Życie”. Jej utwór Z obłąkań, podpisany pseudonimem Włodzimierz van Roy, otrzymał II nagrodę. Jeszcze w tym samym roku Łuskina publikuje (również w „Życiu”) opowiadania Refleks, W kręgu domowej lampy i inne – w równym stopniu podejmujące motyw miłości i jej niszczącą siłę skoncentrowaną w kobiecie-demonie.
W niemal wszystkich utworach Ewy Łuskiny miłość łączyła się zazwyczaj ze śmiercią, natomiast bohaterami byli często artyści, którzy ulegali niszczycielskiej sile sztuki. Tak rzecz ma się chociażby w jej pierwszym zbiorze nowel Chińskim tuszem (wydanym w Krakowie w 1906 roku). Z kolei opublikowany w tym samym roku Viraginitas. Romans stylizowany (przychylnie przyjęty przez krytykę), stanowił serię nowel, które obrazowały walkę płci na przestrzeni wieków. Predylekcja do ukazywania sytuacji bardzo wyszukanych, nierzadko graniczących z psychopatologią, a także do rozległych opisów przepychu architektury, drogocennych kamieni, pięknych ciał, bujnej roślinności, zdaje się sprawiać, że Viraginitas stanowi intrygujący przykład literatury dekadenckiej w wersji kobiecej. Łuskina, zachęcona odniesionym sukcesem, kontynuowała analogiczny rodzaj twórczości, na przykład na łamach „Życia”, „Nowej Reformy”, „Nowego Słowa”, „Chimery” czy „Krytyki”. Z kolei napisana wspólnie z aktorem Leonem Stępowskim sztuka patriotyczna Szopen – nie zyskała wśród krytyki większego zainteresowania. Artystka dopisała również piątą część powieści swojego ojca zatytułowaną Wielki Rok.
Charakter twórczości Łuskiny sytuuje ją głównie w kręgu tradycji młodopolskiej. Niemal w każdym z jej utworów można zauważyć elementy wyobraźni literackiej, wyraźnie przynależące do wskazanego okresu w historii literatury polskiej. Właściwym ówczesnej atmosferze było również połączenie nietzscheanizmu z fascynacją filozofią indyjską, co znalazło swój wyraz w mesjanistyczno-mistycznym eseju – Genezis z ducha Ariów („Lamus” 1911).
W kręgu zainteresowań Łuskiny znalazła się również publicystka. W rozmaitych pismach publikowała między innymi portrety polskich artystów jej współczesnych, wiele pisała również o sztuce stosowanej (szkic W obronie piękności kraju, 1910). Po 1930 roku wszelka twórczość spod pióra Łuskiny pojawiać się zaczęła w druku rzadko. Pisarka opanowana melancholią po śmierci swojej ukochanej matki w 1930 roku, wykonywała zarobkowo ekspertyzy grafologiczne na potrzeby sądów krakowskich. Z kolei tuż po wybuchu drugiej wojny światowej, artystka zamieszkała w przytułku dla starców w Krakowie, gdzie zmarła 3 października 1942 roku.

TWÓRCZOŚĆ

Adwentowicz w Krakowie, „Gazeta Wieczorna”, 1921,nr 5864, s. 5; nr 5866, s. 5. 
Anamorfozy. (Z cyklu: Viraginitas),"Chimera", 1905, z. 27, s. 424-447.
Anna Bilińska (Bohdanowiczowa), „Głos Kobiet Polskich”, dodatek do „Kronika Powszechna”, 1914, nr 15.; [W:] Emancypantki i modernistki : teksty kobiet o sztuce 1879-1914 : antologia, wybór i oprac. M. Kasa, J. M. Sosnowska, Warszawa, Instytut Sztuki PAN, 2019, s. 750-752.
Architektura monumentalna, „Krytyka”, 1913, T. 38, s. 29-37.; [W:] Emancypantki i modernistki : teksty kobiet o sztuce 1879-1914 : antologia, wybór i oprac. M. Kasa, J. M. Sosnowska, Warszawa, Instytut Sztuki PAN, 2019, s. 596-602.
Artyści, „Kuryer Literacko-Naukowy”, 1937, nr 6.
Ballada o św. Jerzym, ”Głos Narodu”, 1930, nr 12, s. 4; nr 15, s. 4; , s. 8.
Biała biblioteka, „Goniec Krakowski”, 1920, nr 3.
Błękitni,"Ilustrowany Tygodnik Polski",1915, nr 20, s. 318-320.
Błękitni, [W:] Serce Polskie : wybór opowiadań i nowel legionowych z lat wielkiej wojny, Lwów, 1917, s. 153-160.
Boy jako krytyk, „Gazeta Poranna”, 1919, nr 4988; 4992. ; „Goniec Krakowski”, 1919, nr 346.
Boy i "Zielony Balonik", „Kurier Literacko-Naukowy”, 1928, nr 6.
Boya flirt z Muzami, „Goniec Krakowski”, 1920, nr 151.
Buddha i szał, „Nowa Reforma”, 1925, nr 248-297.
Budownictwo polskie, „Ilustrowany Tygodnik Polski”, 1915, nr 11.
Chińskim tuszem, "Życie", 1899, nr 3, s. 49-50.
Chińskim tuszem: nowele. Kraków, D. E. Friedlein, 1906.
Cień, [W:] Jednodniówka, Kraków, 1899.
Cmentarz nowożytny, „Nowa Reforma”, 1927, nr 257.
Cmentarzyska prasłowiańskie na wyspie Rujanie (Rugii), „Kurier Literacko-Naukowy”, 1929, nr 44.
Czarodziejka zapomniana, "Krytyka", 1913, t. 40, s. 98-112, 189-195, 220-231.
Dar poranka, „Kurier Literacko-Naukowy”, 1928, nr 15.
Demon i Dalhia, "Nowe Słowo", 1905, nr 3, s. 61-66; nr 4, s. 84-92; nr 5, s. 111-114.
Dobry Ogrodnik, „Wiedeński Kurier Polski”, 1917, nr 777.
"Dom artystów", „Goniec Krakowski”, 1920, nr 122-123.
Dom pod arką Noego, „Słowo Polskie”, 1913, nr 238-426.
Dom polski, „Świat”, 1912, nr 24.
Duma o Zawiszy Czarnym, „Na Szerokim Świecie”, 1929, nr 30, s. 6-7.
Rostand, „Kuryer Literacko-Naukowy”, 1928, nr 49.
Edyp i Sfinks : pantomima muzyczna, „Ilustrowany Tygodnik Polski”, 1915, nr 13.
Gałąź jerzyny: legenda litewska, „Nowa Reforma” 1913, nr 384-412.
Genesis z ducha Aryów, „Kurier Literacko-Naukowy”, 1911/1912, s. 51-65.
Gniazdo gryfów : legenda pomorska, „Goniec Krakowski”, 1920, nr 262-276.
Hekate, „Krytyka”, 1911, t. 30, z. 1, s. 21-28; z. 2, s. 104-110; z. 3, s. 159-165.
Historia pozytywki, "Nowa Reforma", 1905, nr 95, s. 1-2.
Idea własnego domu, „Słowo Polskie”, 1912, nr 51, s. 4-52; „Kronika powszechna, 1912, nr 24-25, nr 27-30, nr 32.
Idea własnego domu, [W:] Emancypantki i modernistki : teksty kobiet o sztuce 1879-1914 : antologia, wybór i oprac. M. Kasa, J. M. Sosnowska, Warszawa, Instytut Sztuki PAN, 2019, s. 573-595.
Idylla w stylu "Empire", „Nowa Reforma”, 1905, nr 97, s. 1; nr 98, s. 1; nr 99.
Iluminacje, „Ilustrowany Kurier Codzienny”, 1927, nr 165.
Instytut żywego piękna, „Świat”, 1914, nr 4.
Jak bawili sie w Wielkanoc artyści florenccy, „Kurier Literacko-Naukowy”, 1930, nr 17.
Jak wyglądał Jezus Chrystus?, „Ilustrowany Kurier Codzienny”, 1929, nr 89.
Jasełka świętego poety, „Nowa Reforma”, 1923, nr 269, s. 1-2.
"Jasna Kolęda" w przyćmionej piekarni : wigilia małego Słowackiego w Krzemieńcu, „Na Szerokim Świecie”, 1929, nr 53, s. 3.
Jeden dzień sprzed czterech wieków, „Na Szerokim Świecie”, 1929, nr 8, s. 6.
Karnawał dzieci warszawskich : (r. 1861), „Kalendarz Kościuszkowski (Kraków)”, 1912, s. 99-102.
Karnawał na południu. (W przededniu otwarcia karnawału w Nizzy), „Nowa Reforma”, 1928, nr 29, s. 3; nr 30, s. 2-3.
Klacze króla Mihradżi, „Goniec Krakowski”, 1922, nr 2.
Kobieta a sztuka, „Głos Kobiet Polskich”, dodatek do „Kronika Powszechna”, 1914, nr 13, s. 40- 41, nr 14, s. 44-45.
Kobieta a sztuka, [W:] Emancypantki i modernistki : teksty kobiet o sztuce 1879-1914 : antologia, wybór i oprac. M. Kasa, J. M. Sosnowska, Warszawa, Instytut Sztuki PAN, 2019, s. 352-355. 
Kobieta bez głowy, "Nowa Reforma", 1928, nr 74, s. 1; nr 75, s. 1; nr 76, s. 1; nr 77, s. 3; nr 78, s. 1; nr 80, s. 1; nr 81, s. 1.
Kochankowie Wenecji, „Goniec Krakowski”, 1921, nr 259. 
Kopciuszek, „Nowa Reforma”, 1928, nr 12, s. 3-4. 
Krajobraz polski, „Świat”, 1913, nr 33. 
Królewska idylla, „Nowa Reforma”, 1928, nr 31, s. 1; nr 32, s. 1; nr 33, s. 1-2.
Księżna żebraczka, „Na Szerokim Świecie”, 1930, nr 13; nr 14, s. 13; nr 15, s. 13; nr 16, s. 17; nr 17, s. 8.
Legenda o stokrotkach, „Ognisko”, 1929, nr 373. 
Legendy róży, „Nowa Reforma”, 1928, nr 126.
"Leśna wigilia", „Kurier Literacko-Naukowy”, 1926, nr 52. 
List do Boy'a z powodu nowego wydania "Słówek", „Goniec Krakowski”, 1921, nr 142. 
Logos, „Wiedeński Kurier Polski”, 1917, nr 989.
Magiczna noc, „Głos Narodu”, 1906, nr z 24 grudnia. 
Magiczny rubin. (II. część "Złotego bociana"), „Na Szerokim Świecie”, 1930, nr 30, s. 8; nr 31, s. 11; nr 32, s. 14; nr 33, s. 6; nr 34, s. 14; nr 35, s. 8; nr 36, s. 9; nr 37, s. 9; nr 38, s. 9; nr 39, s. 11; nr 40, s. 6; nr 41, s. 9; nr 42, s. 11; nr 43, s.; nr 44, s. 9.
Magowie, „Głos Narodu”, 1928, nr 7-8.
Mały król, „Kurier Literacko-Naukowy”, 1927, nr 38.
Marcowa woda, „Kurier Literacko-Naukowy”, 1930, nr 14.
Maskarada, „Kurier Literacko-Naukowy”, 1930, nr 9.
Matejko a Wyspiański, „Tempo Dnia”, 1938, nr 209. 
Muszla i perła, „Goniec Krakowski”, 1920, nr 89. 
Na wawelskim dworze, „Nowa Reforma”, 1927, nr 224, s. 1-2. 
Neitaker : "piękna na różanym wozie", „Krytyka”, 1909, t. 4, s. 19-23; 117-123
"Never More", „Czas”, 1926, nr 279-281. 
Nowoczesne mieszkanie. Dążenie do prostoty. I., „Tygodnik Mód i Powieści Nasz Dom”, 1912, nr 34, s. 1-2. 
Nowoczesne mieszkanie. Najpierwszy gość. II., „Tygodnik Mód i Powieści Nasz Dom”, 1912, nr 36, s, 2-3.
Nowoczesne mieszkanie. Starzy i nowi znajomi. III, „Tygodnik Mód i Powieści Nasz Dom”, 1912, nr 39, s. 2-3. 
Nowoczesne mieszkanie. Starzy i nowi znajomi. IV, „Tygodnik Mód i Powieści Nasz Dom”, 1912, nr 40, s. 2-3. 
Numizmatyka i medalografia, „Świat”, 1914, nr 29. 
O bohaterze i zwyczajnym człowieku, „Ilustrowany Tygodnik Polski”, 1915, nr 10, s. 150-151.
O chrobrej koronie na szczytach, 1900-1910 (Rękopis)
O chrobrej koronie na szczytach, "Świat", 1907, nr 6, s. 14-25.; „Wiedeński Kurier Polski”, 1915, nr 154. 
Olga Boznańska, „Głos Kobiet Polskich”, dodatek do „Kronika Powszechna”, 1914, nr 17-18.; [W:] Emancypantki i modernistki : teksty kobiet o sztuce 1879-1914 : antologia, wybór i oprac. M. Kasa, J. M. Sosnowska, Warszawa, Instytut Sztuki PAN, 2019, s. 753-757.
Opętani miłością, "Życie", 1899,nr 17/18, s. 328-329.
Pałac nędzy, „Wiedeński Kurier Polski”, 1918, nr 1183-1249. 
Pamiątka Wielkiej Rocznicy, „Ilustrowany Tygodnik Polski”. 1915, nr 5.
"Pani", „Głos Narodu”, 1906, nr 369-403. 
Pegaz odrodzony, „Świat”, 1927, nr 45.
Pochwała róży, „As”, 1939, nr 17. 
Popis kursów dramatycznych M. Jednowskiego i Dra Z. Nowakowskiego, „Goniec Krakowski”, 1921, nr 183. 
Porwanie Giocondy: (nowela lotnicza), "Na Szerokim Świecie", 1929, nr 42, s. 4-5.
Powitanie wiosny, „Nowa Reforma”, 1928, nr 104.
Powrót Kory, „Czas”, 1930, nr 100-121. 
Pozgonne poety : ś. p. Edward Leszczyński, „Goniec Krakowski”, 1921, nr 267. 
Pójdź za mną w dolinę łez... [Inc.], „Nasz Kraj”, 1906, nr 21. 
Przegląd. Wyczółkowski jako grafik, [W:] Emancypantki i modernistki : teksty kobiet o sztuce 1879-1914 : antologia, wybór i oprac. M. Kasa, J. M. Sosnowska, Warszawa, Instytut Sztuki PAN, 2019, s. 732-736.
Raj ziemskich rozkoszy, „Czas”, 1928, nr 167-168. 
Refleks," Życie", 1898, nr 47, s. 626.
Róża Łuszczkiewicz-Gallowa, „Goniec Krakowski”, 1919, nr 302. 
Ruskin i "Królowa Maja", „Kurier Literacko-Naukowy”, 1928, nr 19. 
Selma Lagerlöf: laureatka Nobla, „Głos Narodu”, 1929, nr 15, s. 4. 
Stanisław Przybyszewski wódz "Młodej Polski" : w trzydziestolecie pracy twórczej, „Goniec Krakowski”, 1922, nr 72, s. 2. 
Sztuka cmentarna, „Czas”, 1927, nr 252. 
Szopen: sztuka w V aktach z dziejów Naszej Pieśni, współaut. L. Stępowski, [Rękopis] Kraków, 1905.
Szopen: sztuka popularna w pięciu aktach z dziejów naszej pieśni, współaut. L. Stępowski, Kraków, W. L. Anczyca i Spółki, 1906. 
Śp. Kazimierz Gliński, „Goniec Krakowski”, 1920, nr 13.
Śp. Stanisław Lentz, „Goniec Krakowski”, 1920, nr 293.
Świat niech się kaja, lecz niechaj nie ginie!, „Wiedeński Kurier Polski”, 1917, nr 893-898.
"Święto kwitnienia wiśni" w Japonii, „Kurier Literacko-Naukowy”, 1929, nr 14. 
"Taniec miłości i śmierći", „Nowa Reforma”, 1927, nr 296, s. 8. 
Teatr miłości, „Goniec Krakowski”, 1921, nr 267. 
Teatr w kraju "Wschodzącego słońca", „Na Szerokim Świecie”, 1929, nr 40. 
Tematy wiosenne, „Świat”, 1911, nr 19.
Tropem Wodza, „Wiedeński Kurier Polski”, 1917, nr 932-934.
Twórczość T. Rittnera, „Goniec Krakowski”, 1921, nr 169. 
U wrót sezamu : (wschód czy zachód), „Słowo Polskie”, 1912, nr 75; „Sztuka”, 1914, nr 23/24.
U źródeł symbolu, „Krytyka”,1914, t. 43, s. 67-75.; [W:] Emancypantki i modernistki : teksty kobiet o sztuce 1879-1914 : antologia, wybór i oprac. M. Kasa, J. M. Sosnowska, Warszawa, Instytut Sztuki PAN, 2019, s. 603-609. 
Viraginitas: romans stylizowany, Kraków, D. E. Friedlein, 1906. [Zawiera: Anamorphozy ; Astatre Syriaca ; Daemon i Dalhia ; Diospolis magna ; Klejnoty Brabancyi ; Maska żelazna ; Rosa Mystica ; Skarby Sezama ; Urok życia ; Witraże].
Viraginitas [z tego cyklu]: Anamorfozy, „Chimera”, 1905, z. 27, s. 424-447.
"Vita somnium breve" : rzecz o wystawie teatralnej w Krakowie, „Świat”, 1914, nr 23. 
W antrakcie, „Nowa Reforma”, 1906, nr 25, s. 1; nr 26, s. 2.
W drodze do polskiego kościoła Świat, 1911, nr 50.
W kręgu domowej lampy, "Życie", 1898, nr 49, s. 653-654. 
W kręgu domowej lampy, „Refleks”, 1901, nr 38. 
W ogrodzie Getsemane…, „Wiedeński Kurier Polski”, 1918, nr 1068-1072. 
W obronie piękności kraju, Kraków, 1910. 
Wanda, „Kurier Literacko-Naukowy”, 1928, nr 26.
Wandy ślubne wianki, „Nowa Reforma”, 1905, nr 147, s. 1; nr 148, s. 2.; „Prawda”, 1919, nr 24-27; „Zgoda”, 1905, nr 31-32 (wydanie dla kobiet). 
Wawel, „Krakowski Miesięcznik Artystyczny”, 1912, nr 1.
Wianki, „Kurier Literacko-Naukowy”, 1936, nr 25. 
Wcielenie Światowida : w 14 rocznicę zgonu Stanisława Wyspiańskiego, „Goniec Krakowski”, 1921, nr 326. 
Wieczory Boy'a, „Goniec Krakowski”, 1921, nr 136. 
Wieś śląska mówi, „Goniec Krakowski”, 1920, nr 283. 
Władysław Podkowiński, „Krytyka”, 1913, t. 38, s. 339-346; t. 40, s. 43-49.
Wnętrze, „Zdrój”, 1918, t. 3, nr 6, s. 186. 
„Wojna”, „Wiedeński Kuryer Polski”, 1915, nr 194, s. 3; nr 197, s. 2-3. 
Wschód i kultura polska, „Świat”, 1912, nr 15. 
Wyczółkowski jako grafik, „Krytyka”, 1913, t. 40, s. 62-66. 
Wyspiański a Matejko, „Nowa Reforma”, 1927, nr 273, s. 3. 
Wyspiański – Światowid, „Zdrój”, 1918, t. 3, nr 2-3, s. 49 ; t. 4, nr 1 ; s. 3-4. 
Wyspiański - "Odnowiciel kościołów", „Czas”, 1927, nr 274-275. 
Wystawa architektoniczna w Krakowie, „Wisła”, 1912, nr 12-13. 
Wystawa architektoniczna w Krakowie, „Tygodnik Mód i Powieści Nasz Dom”, 1912, nr 23, s. 1-2; nr 24, s. 4-5. 
Wystawa domowego malarstwa, „Świat”, 1914, nr 26. 
Występy p. Ireny Solskiej, „Goniec Krakowski”, 1921, nr 149. 
Z legend polskich, Pokój ludziom dobrej woli."Chimera", 1907, z. 28/30, s. 239-247.  
Z obłąkań," Życie",1898, nr 9. 
Zabawa w piękno,"Przyjaciel Młodzieży",1914, nr 17.   
Zabawka estetyczna, „Tygodnik Mód i Powieści, Nasz Dom”, 1912, nr 2, s. 1-2; nr 3, s. 5-6. 
Zbytek i prostota stroju : dawniej, „Tygodnik Mód i Powieści”, 1912, nr 42, s. 2-3.
Zbytek i prostota stroju : dzisiaj, „Tygodnik Mód i Powieści”, 1912, nr 43, s. 2-3 ; nr 45, s. 4 ; nr 46, s. 4
Zjazd literatów i dziennikarzy : (w maju 1920 r.), „Goniec Krakowski”, 1920, nr 145-149. 
Złoty bocian. Powieść o cudach staropolskiego lata, „Na Szerokim Świecie”, 1930, nr 25, s.11; nr 26, s. 9; nr 27, s. 9; nr 28, s. 11; nr 29, s. 6. 
Znak, „Ilustrowany Tygodnik Polski”, 1915, nr 15.
Zwiastum polskiego renesansu, „Goniec Krakowski”, 1922, nr 9.
Żywy pomnik : teatr Wyspiańskiego u stóp Wawelu, „Ilustrowany Kurier Codzienny”, 1927, nr 340.

Opracowania

Łuskina W., Wystąpienie narodu polskiego, z pośmiertnej teki aut. zestawione i uzupełn. przez  E.Ł., Lwów, Wydaw. "Kurjera Lwowskiego",1910.

Wydane zagranicą

Łuskina E., Čarodějka zapomenutá, z polštiny přeložil J. Skalický, [W:] Dante-Gabriel Rossetti, Ve Staré Říši na Mor., 1923.
Łuskina E.,Tait D.F. (transl.), The Mystic Rose, "The Slavonic and East European Review", 17,1939, no. 50. s. 272–281.

BIBLIOGRAFIA

Bandzarewicz B., Młodopolskie miłośnice i okrutnice : skrajne doświadczenia bohaterek utworów Ewy Łuskiny jako manifestacja obyczajowej odwagi = Young Poland lovers and cruel women  the extreme experiences of the characters of Ewa Łuskina’s works as a manifestation of moral courage, "Prace Literaturoznawcze", [Nr] 10, (2022), s. 237-249.
Bandzarewicz B., Mordercza kurtyzana : zjawisko prostytucji w "Masce żelaznej" Ewy Łuskiny, [W:] Literatura i prawo: związki i relacje, red. nauk. B. Walęciuk-Dejneka, Siedlce, Wydawnictwo Naukowe UwS, 2023, s.15-35.
Baranowska A., Twarz kobiety na wskroś współczesnej, [W:] Kraj modernistycznego cierpienia. Kraj modernistycznego cierpienia, Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy,1981, s. 110-122.
Bury A., Ewa Łuskina - zapomniana literatka, "Kraków" [Magazyn], 1989, nr 2, s. 55-57.
Bury A., Ewy Łuskiny życie atłasowe, Kraków, Wydawnictwo Miniatura,1993.
Drab A., Upamiętnienie Elizabeth Siddal : "Czarodziejka" przypomniana Ewy Łuskiny. "Wiek XIX", R. 15 (2022), s. 257-269.
Emancypantki i modernistki : teksty kobiet o sztuce 1879-1914 : antologia, wybór i oprac. M. Kasa, J. M. Sosnowska, Warszawa, Instytut Sztuki PAN, 2019.
Ewa Łuskina 1878–1942, [In:] Kurtyna Kobiet, Kraków, [2023], s. 78.
Hawkesworth C., A history of Central European women’s writing, New York, Palgrave Macmillan, 2001.
Kolbuszewski J., Ochrona przyrody a kultura, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1990.

Literatura niewyczerpana : w kręgu mniej znanych twórców polskiej literatury lat 1863-1914, red. K. Fiołek, Kraków, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych "Universitas", cop. 2014.
Łuskina Ewa, [W:] Lechicki C., Przewodnik po beletrystyce, Poznań, Naczelny Instytut Akcji Katolickiej, 1935, s. 277.
Łuskina Ewa (ok.1878 - po 1939), [W:] Bibliografia literatury polskiej Nowy Korbut T. 14, Literatura Pozytywizmu i Młodej Polski: Hasła osobowe: G - Ł, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1973, s. 711-722.
Pekaniec A., Kraków kobiet: nie tylko pisarki. "Nowa Dekada Krakowska" ,2014, no. 6 (16), s. 82-89. 
Podraza-Kwiatkowska M., Młodopolska femina. Garść uwag, Teksty Drugie, 1993, nr 4-5-6, s. 36-53. 

Podraza-Kwiatkowska M., Wolność i transcendencja. Studia i eseje o Młodej Polsce, Kraków, Wydawnictwo Literackie, 2001. 
Przybyszewski i jego poezja. Modernizm w Krakowie. — Twórczość Stanisława Przybyszewskiego. — Ewa Łuskina i zmierzch przybyszewszczyzny, [W:] Polska, jej dzieje i kultura : od czasów najdawniejszych do chwili obecnej. T. 3, Od roku 1796-1930, oprac. A. Brücknera [et al.]., Warszawa, nakł. Księgarni Trzaski, Everta i Michalskiego, [1930]. s. 858-859.
Ratuszna H., Chopin i "sprawa polska" : o zapomnianym dramacie Ewy Łuskiny i Leona Stępowskiego, [W]: Cykle i cykliczność , : prace dedykowane Pani Profesor Krystynie Jakowskiej, red. A. Kieżuń i D. Kuleszy, Białystok, Trans Humana Wydawnictwo Uniwersyteckie, 2010, s. 317-327. 
Ritz, G., Nić w labiryncie pożądania. Gender i płeć w literaturze polskiej od romantyzmu do postmodernizm, Warszawa, Wiedza Powszechna, 2002. 
Skręt R., Łuskina Ewa, [W:] Polski słownik biograficzny, T. 18, Kraków, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1973, s. 576.
Skucha M., Ekologia i literatura - Rabka i Kraków : przypadek Ewy Łuskiny, [W:] Rabka w literaturze, literaci w Rabce, Rabka-Zdrój, Stowarzyszenie Kulturowy Gościniec, 2018, s. 63-72.
Słownik pseudonimów pisarzy polskich XV w. - 1970 r. T. 4, A-Ż : nazwiska, red. E. Jankowski, Wrocław, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 411.
Szerląg K., Ewa Łuskina (1889-1942), literat, krytyk teatralny krakowski, 1971 (rękopis).
Teresińska I., Łuskina Ewa 1879 -1942, [W:] Dawni pisarze polscy : od początków piśmiennictwa do Młodej Polski : przewodnik biograficzny i bibliograficzny, T. 2, I - Me, red. R. Loth, Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2001, s. 397.
Trześniewska-Nowak A., Koncepcja ochrony natury w twórczości Ewy Łuskiny, "Polish Studies of Kyiv", 2023, vol. 39, s. 68-79. DOI: 10.17721/psk.2023.39.68-79
Włodarczyk J., Łuskina Ewa (ok. 1878-1942), [W:] Encyklopedia literatury polskiej, red. E. Zarych, Kraków, Wydawnictwo Zielona Sowa, 2005, s. 390-391. 
Wojkiewicz R., W spektrum Wyspiańskiego : witraż w poezji Młodej Polski, Warszawa, Instytut Badań Literackich PAN, 2022. 
Zawiszewska A., Między Młodą Polską, Skamandrem i Awangardą : kobiety piszące wiersze w dwudziestoleciu międzywojennym, Szczecin, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2014.

Ewa Łuskina atłasowe Rossetti Luskina Rossetti Ewa Łuskina autor Marian Stroński
Z: Bury A.,
Ewy Łuskiny życie atłasowe,
Kraków, 1993.
Z: Dante-Gabriel Rossetti, Ve Staré Říši na Mor., 1923.
 Ilustr. Čarodějka zapomenutá.
Z: Kurtyna Kobiet,
Kraków, [2023], s.78.




 

 

 

 

 

 

Autorka biogramu: Barbara Bandzarewicz
Utwór udostępniony na licencji Creative Commons BY-NC Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne 4.0. Tekst licencji 
                                                                                                                                                                                                                      

 

Logo Creative Commons
Logo Pionier
Logo Public Domain